lunes, 24 de noviembre de 2008

TXOTXONGILOAK

Hello people!
Uf! Ez naiz gelditzen, toki batetik bestera. Orain dela gutxi txotxongiloak ikustera joan ginen, El Carmen aretora, eta gainera oinez, baina ez ginen nekatu, hurbil dagoelako eta bidea ezagutzen genuelako, eta noski, nagusiak garelako.
Ikusi genuen saioan, neska batek ipuin bat kontatu zigun, panpin bat, zuhaitzak eta animalia batzuk erabiliz. Panpina mutil bat zen, eta beldur zen basoa zeharkatzeko baina animalien laguntzaz lortu zuen. Batzuetan gauzak egiteko denok behar dugu laguntza, baietz!
Oso ondo pasatu genuen ipuina entzuten eta ikusten, bertan lagunekin eta andereñoekin dantza egiten. Eta badakizue? Andereño bati hainbeste dantza egin eta gero takoia apurtu zitzaion eta eskolara errenka bueltatu zen. Argazkia ikustean, ea asmatzen duzuen zein andereno den.
Beno gurasoentzat ere lana utziko dut, gutun eder bat irakurtzeko eta praktikan ipintzeko.
Kisses.


LAU URTEKO UME BATEK


Hello people!
Uf! , Últimamente ando de un sitio a otro sin parar. Hace poco fuimos a la sala del Carmen a ver unas marionetas, y además andando, aunque no nos cansamos nada ya que conocíamos el camino y sobre todo porque somos mayores.
Allí vimos a una chica que nos contó un cuento de un niño que tenía que atravesar el bosque y lo consigue con la ayuda de varios animales. De vez en cuando todo-as necesitamos ayuda, a que sí!
Lo pasamos súper bien viendo y escuchando el cuento, también bailamos con los amigos y las andereños . por cierto, a una andereño se le rompió un tacón de tanto bailar y tuvo que volver a la escuela cojeando. Cuando veáis las fotos a ver si adivináis quién es.
Bueno, hoy tengo un trabajillo para los padres-madres, es una carta muy bonita para que la leáis y la pongáis en práctica.
Kisses.



UN NIÑO DE CUATRO AÑOS








SEME ALABA BATEK MUNDUKO GURASO GUZTIEI EZKUTITZA

Ez iezadazu eman eskatzen dizudan guztia.
Batzuetan, zenbat har dezakedan jakiteko bakarrik eskatzen dut.

Ez iezadazu zaratarik egin.
Gutxiago errespetatzen zaitut hori egiten duzunean, eta neuri ere zaratak egiten irakasten didazu. Eta ez dut nahi hori egiterik.

Ez iezazkidazu beti aginduak eman.
Agindu ordez, batzuetan eskatu egingo bazenit, nik arinago eta gustorago egingo nuke.

Ona nahiz txarra izan, agindutakoa bete.
Sari bat agintzen badidazu emaidazu; baina baita zigor bat bada ere.

Ez nazazu inorekin gonbara, bereziki nire anai-arrebekin/aizpa-nebekin.
Zuk besteak baino hobeto sentiarazten banauzu norbaitek sufritu egingo du; eta besteak baino txarrago sentiarazten banauzu, neu izango naiz sufrituko duena.

Ez zaitez hain sarri iritziz aldatu egin behar dudanaz.
Erabagi eta eutsi erabagi horri.

Utz nazazu neure kabuz baliatzen.
Nire ordez zuk dena egiten baduzu, nik ezin izango dut inoiz ikasi.

Ez ezazu gezurrik nire aurrean esan, ezta niri eskatu zure ordez esan ditzadan, zu larrialdi batetik ateratzeko bada ere.
Txarto sentiarazten nauzu eta diostasuna ez sinestera naramazu.

Zerbait txarra egiten dudanean, ez iezadazu zergaitik egin dudan esateko eskatu.
Batzuetan nik neuk ere ez dakit.

Zerbaitetan oker bazabiltz, onar ezazu.
Horrela nik zutaz dudan iritzia indartzen joango da, eta horrela baiata nire errakuntzak onartzen ere irakatsiko didazu.

Zure lagunenganako duzun adiskidetasun eta bihotzberotasun berbera izan ezazu niretzat ere.
Familia berbera osatzeak ez du baztertzen lagun izatea.

Nire arazoren bat kontatzen dizudanean, ez iezadazu erantzun “ez daukat lelokerietarako astirik” edo “horrek ez du garrantziarik”.
Ahalegindu zaitez ni ulertzen eta laguntzen.

Eta maite nazazu. Eta adieraz iezadazu.
Atsegin dut entzutea, naiz eta zuk ez dela beharrezkoa adieraztea pentsatu.



CARTA DE UN HIJO A TODOS LOS PADRES-MADRES DEL MUNDO

No me des todo lo que pido.
A veces, sólo pido para ver hasta cuánto puedo coger.

No me grites.
Te respeto menos cuando lo haces, y me enseñas a gritar a mí también. Y yo no quiero hacerlo.

No me des siempre órdenes.
Si en vez de órdenes, a veces me pidieras las cosas, yo lo haría más rápido y con más gusto.

Cumple las promesas, buenas o malas.
Si me prometes un premio, dámelo; pero también si es un castigo.

No me compares con nadie, especialmente con mi hermano o mi hermana.
Si tú me haces sentirme mejor que los demás alguien va a sufrir, y si me haces sentirme pero que los demás, seré yo quien sufra.

No cambies de opinión tan a menudo sobre lo que debo hacer.
Decide y mantén esa decisión.

Déjame valerme por mi mismo.
Si tú haces todo por mí, yo nunca podré aprender.

No digas mentiras delante de mí, ni me pidas que las diga por ti, aunque sea para sacarte de un apuro.
Me haces sentirme mal y perder la fe en lo que me dices.

Cuando yo hago algo malo, no me exijas que te diga el porqué lo hice.
A veces ni yo mismo lo sé.

Cuando estás equivocado en algo, admítelo.
Así crecerá la opinión que yo tengo de ti, y así me enseñaras admitir mis equivocaciones también.

Trátame con la misma amabilidad y cordialidad con que tratas a tus amigos y amigas.
Porque seamos familia no quiere decir que no podamos ser amigos también.

Cuando te cuente un problema mío, no me digas “no tengo tiempo para bobadas” o “eso no tiene importancia”.
Trata de comprenderme y ayudarme.

Y quiéreme. Y dímelo.
A mí me gusta oírtelo decir, aunque tú no creas necesario decírmelo.

1 comentario:

Familia Madariaga-Fernández dijo...

Berriro argazki politak, ze ondo!!.
Lourdes: Kompondu zinen oinetakoa?.
Niri ere gustatuko litzaidake gauza polita horrietara joatea.
Ze sorte ona dute 4 urteko ikaseek.
Beno, eta bukatzeko

DUN DUN DUN
TXOTXONGILO TXAPELDUN.

Musus danori.