viernes, 27 de febrero de 2009

ELURREZKO PANPINAK

Hola, hola, karakola:
Parkatu, parkatu eta parkAtu oso atzeratuta noa gauzak kontatzen, baina hainbeste gauzak direnez egia izanda ia, ia ez daukat astirik.
Orain dela egun batzuk, gure eskolara bisitari arraro batzuk etorri ziren.
Goizeko bederatzietan eskolan sartzean mendi batzuk agertu ziren eta leku guztietatik elurrezko panpinak zeuden.
Bai, guk egindako elurrezko panpinak guri harrera ematera kanporatu ziren.Nik banekien apur magikoak zirela, baina ez nekien hainbestetarako izango zenik.
Argazkiak egin genituen eta arratsaldean etxera joan ginenean, eraman genituzten.
Nik nire logelako apal batean daukat, agian magia apur bat nahi izango duenean zer edo zer lortzeko, berari eskatu ahal izango diot.
Beno beharbada ametsak izango dira baina bitartean ni oso pozik nago horrelako gauzak sinesten.
Inauteriak izan dira , gelan gurasoek, andereñoek eta hirurok lan asko egin dugu, baina uste dut oso polita dena atera dela. Hurrengoan kontatuko dizuet.
Muxuak.

LAU URTEKO UME BAT

Hola, hola karakola:
Perdón, perdón y más perdones, ya sé que voy muy atrasado contándoos las cosas pero como son tantas la verdad es que no tengo tiempo.
Hace unos días llegaron a la escuela unos visitantes muy extraños. Os contaré como. Entramos a las nueve y de pronto en medio del pasillo aparecen unos montes llenos de muñecos de nieve.
Sí! eran los muñecos que nosotros-as habíamos hecho en el aula y querían darnos la bienvenida.
Yo ya sabía que eran un poco mágicos, pero nunca imagine que hasta tal punto. Hicimos fotos y luego a la tarde nos los llevamos a casa.
Yo lo tengo en una balda de mi habitación, y si un día necesito un poco de magia ya sé a quién pedírselo.
Bueno quizá este soñando un poco pero mientras tanto yo soy feliz.
Hace unos días han sido los carnavales, los padres-madres, las andereños y nosotros-as hemos trabajado duro pero yo creo que el resultado ha sido muy chuli.
Bueno en la próxima os cuento como fue todo.
Besos.

UN NIÑO DE CUATRO AÑOS


No hay comentarios: